Poster for a show (in country style) for Sinterklaas (the Dutch Santa).
Poster voor een nieuwe Sinterklaasshow – in countrystijl – van de Showbizznomaden. Komend weekend in Culemborg, klik hier voor meer info.
Poster for a show (in country style) for Sinterklaas (the Dutch Santa).
Poster voor een nieuwe Sinterklaasshow – in countrystijl – van de Showbizznomaden. Komend weekend in Culemborg, klik hier voor meer info.
Yesterday, I went to the Prinses Máxima Centrum again, to make drawings for the children that are treated there for cancer. For D., I made a drawing of Mickey Mouse. She paid me with… five airplanes. I said I could do with one, but she insisted and threw four more planes in my bag. It is my guess that my drawing must be the best paid drawing ever – and I think I am the only illustrator with his own air fleet. For four years old S. I drew his favourite animal (which turned out to be a Pokémon), and in exchange he drew my favourite animal, a squirrel.
Gisteren ging ik weer naar het Prinses Máxima Centrum, om er tekeningen te maken voor de kinderen die er voor kanker worden behandeld. Voor D. maakte ik een tekening van Mickey Mouse. Ze betaalde me met… vijf vliegtuigen. Ik zei dat één vliegtuig voldoende was, maar ze drong aan en gooide er nog vier extra in mijn tas. Ik denk dat mijn tekening hiermee de bestbetaalde tekening ooit is – en ik denk dat ik de enige illustrator ben met zijn eigen luchtvloot. Voor de vierjarige S. tekende ik zijn lievelingsdier (het bleek een Pokémon te zijn), en in ruil daarvoor tekende hij mijn favoriete dier, een eekhoorn.
As you might know, I go to the Prinses Máxima Centrum (the national center for treatment of children with cancer) every two weeks, to make drawings for the children. I meet children that surprise me with their joy of life and their resilience. Yesterday, I met N. for a second time. When I make a drawing, I always start with a quick pencil sketch that I show to the children for ‘approval’. The first time I made a drawing for N., I didn’t know she has a very bad eyesight (she has a tumor affecting the optic nerve). She approved my sketch, and only when I finished the drawing and she put her nose on the paper to see it, I realised that she couldn’t have seen my sketch at all. N. is an aerospace enthusiastic, she is a huge fan of Dutch astronaut André Kuipers and she loves the rocket from the Tintin comics (the subject of my firts drawing). Yesterday, I drew my version of the ISS, the International Space Station, the holiday destination of her dreams.
Zoals jullie misschien weten, bezoek ik elke twee weken het Prinses Máxima Centrum (het nationale centrum voor onderzoek naar en behandeling van kinderen met kanker), om tekeningen te maken voor de kinderen. Ik kom daar kinderen tegen die me verrassen door hun levenslust en hun veerkracht. Gisteren zag ik N. voor de tweede keer. Als ik een tekening maak, begin ik eerst met een snelle schets in potlood, die ik de kinderen laat zien ’ter goedkeuring’. De eerste keer dat ik tekende voor N., wist ik niet dat zij slecht ziet (ze heeft een tumor die de werking van de oogzenuw aantast). Ze keurde de schets goed, en pas toen ik de tekening klaar had en ze hem vlak voor haar neus hield om hem te kunnen bekijken, realiseerde ik me dat ze niets van mijn schets had kunnen zien. N. is een ruimtevaartenthousiasteling, ze is een grote fan van André Kuipers en ze is dol op de raket uit Kuifje (het onderwerp van mijn eerste tekening). Gisteren tekende ik voor haar mijn versie van het ISS, het internationale ruimtestation, haar gedroomde vakantiebestemming.
Every other Tuesday, I draw for children in the Prinses Maxima Centrum in Utrecht, the national center for research and treatment of children cancer. Sometimes, I receive drawings as well. The drawing on top was made by F. I gave her a private drawing workshop, teaching her step by step to draw a baby unicorn with its mother. The drawing below was made by P. After I made a drawing for her, she told me she likes to draw ordinary objects, but making them look cute. I got a cute birthday cake and a cute chocolate bar
Elke twee weken op dinsdag teken ik voor de kinderen in het Prinses Maxima Centrum in Utrecht, het nationale centrum voor onderzoek naar en behandeling van kinderkanker. Soms krijg ik zelf ook tekeningen. De tekening bovenaan is gemaakt door F. Ik gaf haar een privé-tekenles en deed stap-voor-stap voor hoe je een baby-eenhoorn en haar moeder kunt tekenen. De tekening daaronder is gemaakt door P. Nadat ik een tekening voor haar had gemaakt, vertelde ze mij dat ze het leuk vindt om gewone voorwerpen te tekenen, die ze er dan schattig uit laat zien. Ik kreeg een schattige taart en een schattige chocoladereep.
More info/Meer informatie: https://www.tekenenvoorkinderen.nl/
I always love the cycling magazine ‘De Muur’, but the latest number (63) with the theme of ‘cycling families’ must be one of the best issues I ever read. It all starts with the sweet cover picture of grandfather Raymond Poulidor and grandson Matthieu van der Poel. The magazine is filled with family trees and articles about brothers, uncles and cousins, fathers and sons (and sometimes mothers, daughters and sisters) on racing bikes. The issue closes with one of the best episodes of the magnificent series of interviews by Nando Boers, this time with Tom Stamsnijder. Recommended!
Ik geniet van elk nummer van het wielertijdschrift ‘De Muur’, maar het laatste nummer (63) is een van de allerbeste nummers die ik ooit heb gelezen. Het begint al meteen met een ontroerende coverfoto van opa Raymond Poulidor en kleinzoon Matthieu van der Poel. Daarna staat het blad vol met stambomen en artikelen over broers, ooms en neven, vaders en zonen (en zo nu en dan een moeder, tante, dochter en een zus) op een racefiets. De afsluiter is een van de beste afleveringen uit de serie interviews van Nando Boers, deze keer met Tom Stamsnijder. Warm aanbevolen!
Whenever I log in to my website to write posts or add drawings, I see the total number of blog posts. I knew I was approaching the magic number 1000, so I was thinking of a special post to celebrate my jubilee… when all of a sudden I noticed I had passed it. So this is my 1003rd post since I started my blog in november 2007. Congratulations to myself.
Elke keer dat ik inlog op mijn website om nieuwe berichten te schrijven of tekeningen toe te voegen, zie ik het totaal aantal blogberichten dat ik heb gemaakt. Zo wist ik dat ik het magische getal van 1000 berichten naderde, dus ik begon al na te denken over een bijzonder bericht om het jubileum te vieren… totdat ik ineens zag dat ik de grens van 1000 al voorbij was. Dus dit is dan mijn 1003de blogbericht sinds ik mijn blog begon in 2007. Felicitaties aan mezelf.