After Stockholm, the Swedish countryside. Which means, generally speaking, forests and lakes (well, sometimes what looks like a lake is actually a river). We stayed a few days at Näs, reading, canoeing and drawing.
Na Stockholm, het Zweedse platteland. En dat betekent, kort door de bocht, bossen en meren (nou ja, soms is wat er uit ziet als een meer toch een rivier). We stonden een paar dagen in Näs om te lezen, te kanoën en te tekenen.
Sunset at Näs. I should do this more often: work directly with water colours, without a drawing. Although I lack the patience to wait for paint to dry.
Zonsondergang in Näs. Ik zou dit vaker moeten doen: direct werken met aquarel, zonder tekening vooraf. Ook al heb ik het geduld niet om te wachten tot de verf droog is.
I promised you more red houses. This is Färjan, a village (at least, a few houses together), close to our camping in Näs.
Ik beloofde jullie rode huisjes, en dan zul je ze krijgen ook! Dit is Färjan, een dorpje (nou ja, een paar huizen bij elkaar), vlakbij de camping in Näs.
Back at Näs again… I think you can imagine we really came to rest here.
Terug in Näs… ik denk dat jullie wel zien dat we hier tot rust kwamen.
A quick sketch, made while waiting for our guide at the Falu Gruva, a huge copper mine that has been in use for thousand years, but is closed now (it is a museum and a world heritage). From rocks found here (actually, waste from the copper mine), they make the famous red paint (Falu-red) that gives us the red houses in Sweden.
Een snelle schets terwijl we wachtten op onze gids in de Falu Gruva, een enorme kopermijn die duizend jaar in gebruik is geweest maar nu is gesloten (het is een museum en werelderfgoed). Van de rotsen en stenen hier (eigenlijk het afval van de kopermijn) wordt de beroemde rode verf (Falu-rood) gemaakt waar we al die rode huisjes in Zweden aan te danken hebben.
The café near the copper mine museum is red, of course. Work on this sketch (and eating cake) was interrupted several times due to rain.
Het café bij het kopermijnmuseum is natuurlijk rood. Werk aan deze schets (en gebak eten) werd verschillende keren onderbroken door flinke buien.
A red house once again. This is the Störa Hyttnas near the famous Carl Larsson House in Sundborn. The Carl Larsson House is worth a visit, but the café has no good view. This one, just across the road, has.
En weer een rood huis. Dit is de Störa Hyttnas, vlakbij het beroemde huis van Carl Larsson. Het Carl Larsson Huis is zeker een bezoek waard, maar het café daar heeft geen mooi uitzicht. Dit café, één weggetje oversteken, wel.
And this is what happens when you try to draw when it is raining. I thought I had found a good shelter close to our camp site in Ljusdal. Still, I tried to finish it as good and as quick as I could. And as things go: five minutes after I stopped drawing, we had sunshine again.
En dit is wat er gebeurt als je probeert te tekenen in de regen. Ik dacht een goed beschut plekje te hebben gevonden vlakbij de camping in Ljusdal. Toch heb ik mijn best gedaan om de tekening zo goed en snel als mogelijk af te maken. En zoals dat gaat: vijf minuten nadat ik was gestopt, brak de zon door.